Psychoterapia indywidualna dorosłych
Psychoterapia psychodynamiczna dorosłych polega na analizie zdarzeń w życiu pacjentów, na pracy nad relacjami interpersonalnymi i na rozumieniu tego co pacjenci przeżywają, jakie mają myśli, jakie są ich pragnienia, często nieświadome. Terapeuta w trakcie większości sesji zachowuje się „neutralnie” po to, aby umożliwić „przeniesienie się” emocji pacjenta do samego siebie lub umożliwić odtworzenie się specyficznego typu relacji, które pacjent ma lub miał z ważnymi osobami w swoim życiu. Lecząca jest możliwość uzyskania w relacji pacjent-psychoterapeuta korektywnych doświadczeń, czyli odtworzenie pierwotnych urazowych wspomnień, ale tak aby tego urazu nie powtarzać, a zmienić sposób rozumienia siebie, otaczającego świata, relacji z innymi ludźmi, które wynikają z doświadczeń z najwcześniejszych relacji.
Psychoterapia pomaga osobom, które doświadczają lub doświadczyły:
- wszelakiego rodzaju trudności w relacjach z ludźmi;
- problemów w relacji małżeńskiej, partnerskiej, rodzinnej;
- trudności w radzeniu sobie ze stresem i emocjami;
- depresji, melancholii, stanów obniżonego nastroju;
- zaburzeń dwubiegunowych;
- żałoby;
- poczucia innej straty, utrata pracy, zdrowia, rozwód itp.;
- lęków o różnym podłożu;
- nerwic;
- fobii;
- zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych;
- bezsenności;
- osamotnienia, izolacji;
- myśli samobójczych;
- nieśmiałości;
- nadpobudliwości;
- odczuwają dolegliwości somatyczne (chorobowe) bez wyraźnej przyczyny medycznej – choroby psychosomatyczne;
- cierpią na przewlekłe choroby;
- cierpią na zaburzenia odżywiania. np. anoreksja, bulimia, ortoreksja;
- nadużyć emocjonalnych;
- przemocy psychicznej, fizycznej;
- traumatycznych przeżyć;
- ataków paniki;
- problemów z uzależnieniem;
- nadmiernego stresu;
- i wielu innych.
Psychoterapia indywidualna: regularne 50-minutowe spotkania z terapeutą (raz lub dwa razy w tygodniu) w stałym terminie i z tym samym terapeutą w następujących formach:
- terapii krótkoterminowej obejmującej od kilku do kilkunastu spotkań (do 20 sesji terapeutycznych) w sytuacji, gdy obszar interwencji jest ograniczony do konkretnego problemu;
- terapii długoterminowej trwającej 2-3 lata, gdy celem jest głębokie poznanie siebie i zmiana całokształtu funkcjonowania;
- terapii wspierającej (interwencja kryzysowa) od jednego do kilku spotkań w celu przywrócenie równowagi psychicznej w trudnych sytuacjach życiowych.
Ile kosztuje psychoterapia w Lublinie?
Cena psychoterapii prywatnej zwykle waha się w przedziale od 150 do 200 złotych za jedno spotkanie trwające 45-50 minut.
Co to jest psychoterapia?
Jak się zgłosić na psychoterapię?
Aby zgłosić się na psychoterapię w Ośrodku Terapii Psychodynamicznej w Lublinie, zapraszamy do kontaktu pod numerem telefonu 607 999 361. Możliwy jest również indywidualny kontakt z każdym z terapeutów – więcej informacji w zakładce Zespół
Ile trwa psychoterapia?
Czas trwania psychoterapii ustalany jest indywidualnie dla każdego. Jedno spotkanie trwa 45-50 minut, jednak zdarza się, że dla prawidłowego przebiegu procesu terapeutycznego konieczna jest organizacja dwóch spotkań w tygodniu. Cały proces psychoterapii może przybierać formę:
- Psychoterapii krótkoterminowej (od kilku do 20 sesji), gdy praca terapeutyczna ograniczona jest do konkretnego problemu
- Psychoterapii długoterminowej (2-3 lata), której celem jest głębokie poznanie siebie i zmiana całokształtu funkcjonowania
- Terapii wspierającej (od jednego do kilku spotkań), której celem jest przywrócenie równowagi psychicznej w trudnych sytuacjach życiowych
Czym się różni psycholog od psychoterapeuty?
Jak wygląda psychoterapia?
Sesja terapeutyczna trwa 45-50 minut. Rozmowa objęta jest tajemnicą zawodową, co oznacza, że terapeuta nie ujawnia nikomu tego, czego dotyczyła, nie udziela również informacji dotyczących osoby korzystającej z terapii. Wyjątkiem zwalniającym z tajemnicy są treści wskazujące na zagrożenie życia bądź zdrowia osoby korzystającej z psychoterapii bądź jej bliskich. W bardzo wyjątkowych sytuacjach psychoterapeutę z tajemnicy zawodowej może zwolnić sąd bądź prokurator, powołując się na przesłankę dobra wymiaru sprawiedliwości.
Terapia w naszym gabinecie odbywa się wyłącznie poprzez rozmowę. Nie zadajemy ćwiczeń, nie pracujemy z ciałem, nie wykorzystujemy również testów i kwestionariuszy. Pierwsze spotkania przyjmują formę konsultacji i procesu diagnostycznego. Przeprowadzamy wówczas formę wywiadu strukturalnego, który pomaga nam w uzyskaniu informacji na temat osoby i charakteru przeżywanych przez nią trudności.
Kiedy warto iść na psychoterapię?
Wiele osób zmagających się z trudnościami zastanawia się, kiedy warto iść na psychoterapię. Sytuacje, w których warto sięgnąć po pomoc, to między innymi:
• Doświadczanie trudności i kryzysów, z którymi nie można sobie poradzić
• Trudności w radzeniu sobie z emocjami, napady intensywnego gniewu
• Obniżony nastrój, brak motywacji, depresja
• Problemy ze stworzeniem stabilnego związku oraz doświadczanie trudności w życiu seksualnym
• Odczuwanie trudności w relacjach interpersonalnych
• Brak satysfakcji z życia prywatnego i/lub zawodowego
• Długotrwałe napady lęku i nadmierne napięcie
• Natrętne myśli utrudniające codzienne funkcjonowanie
• Zaburzenia odżywiania
• Zaburzenia osobowości
Jak wygląda psychoterapia dzieci?
Praca z dziećmi w naszym ośrodku różni się od tradycyjnie postrzeganej psychoterapii, gdyż dzieci potrzebują nieco innych technik, by zbudować relację ze swoich psychoterapeutą. Spotkania z najmłodszymi przybierają formę terapii poprzez zabawę. Ta forma pracy jest dopasowana do możliwości rozwojowych dziecka i do jego potrzeb.
Terapia koncentruje się na opracowywaniu nieprawidłowości w funkcjonowaniu emocjonalnym i społecznym dziecka poprzez obserwację wzorów wchodzenia w kontakty z jego rodziną oraz rówieśnikami. Swobodna zabawa dziecka pozwala terapeucie na wejście w jego świat, a także pozwala nauczyć go kontroli nad trudnymi i nieznanymi sytuacjami i emocjami, a przez to docelowo uzyskać równowagę wewnętrzną
Jak wygląda pierwsze spotkanie psychoterapeuty z dzieckiem/nastolatkiem?
W naszym ośrodku, poza pracą z osobami dorosłymi, koncentrujemy się również na terapii dzieci i młodzieży. Ten proces przebiega nieco inaczej. Pierwsze spotkanie odbywa się w większym gronie, poza psychoterapeutą i dzieckiem/nastolatkiem, obecni są na nim również rodzice oraz drugi psychoterapeuta. Służy ono omówieniu zgłaszanego problemu, ale też poznaniu obu perspektyw, umożliwia spojrzenie na trudność oczami zarówno dziecka, jak i jego rodziców.
W dalszej kolejności psychoterapeuta kilka razy spotyka się z dzieckiem/nastolatkiem, by w tym czasie mogli oni wzajemnie się poznać i zbudować relację, a także by dobrze zrozumieć zgłaszany problem. Spotkania te mają głównie charakter diagnostyczny. W tym czasie drugi terapeuta spotyka się z rodzicami, żeby usłyszeć ich perspektywę. Zbiera on także informacje na temat rozwoju dziecka, niezbędne do procesu terapeutycznego.
Po kilku sesjach indywidualnych odbywa się kolejne spotkanie wspólne, podczas którego omawiamy diagnozę, ustalamy zasady dotyczące procesu terapeutycznego oraz rozpoczynamy terapię.