Terapia młodzieży

Okres dojrzewania to czas w którym dokonuje się zasadnicza zmiana tożsamości z dziecięcej na prawie dorosłą. Nastolatek bada granice rodzicielskiej cierpliwości, przeżywa pierwsze miłości, bardziej skupia się na swoim wyglądzie niż na ocenach szkolnych.
W czym nastolatek może potrzebować wsparcia, a w czym już terapii?

Większość problemów młodych ludzi wywołana jest normalnym procesem dojrzewania. Na przykład prawie wszystkie nastolatki przeżywają huśtawkę nastrojów od nudy i apatii, po nagły przypływ energii i entuzjazmu lub okresowo zamykają się w sobie, bo ?życie nie ma sensu?. Wymienione objawy mogą być oznaką zaburzeń emocjonalnych, ale zazwyczaj jest to normą w tym wieku i nie ma powodu do niepokoju.
Zdecydowanie niebezpieczne jest przyjmowanie założenia, ze młody człowiek zupełnie sam upora się z trudnościami emocjonalnymi. Nawet jeśli to sposoby rozładowywania napięcia, radzenia sobie ze stresem, których nastolatek uczy się i stosuje bardzo często utrwalają się na całe życie. Jednak często trudności z jakimi boryka się młodzież wiążą się z niekorzystnymi sposobami ich rozwiazywania. Co powinno niepokoić w zachowaniu nastolatka:

Ogromna nieśmiałość. Wręcz patologiczna. Nie demonstruje własnych poglądów. Nie udziela się w grupie kolegów i koleżanek, a wręcz unika kontaktów społecznych (mówi, że niczym się nie interesuje) lub reaguje na takie sytuacje somatyzacjami (bólami brzucha, głowy).
Powtarzające się, trwałe przekraczanie norm społecznych, eksperymentowanie z alkoholem, narkotykami lub lekami, które przekraczają bezpieczną granicę.
Niechodzenie do szkoły, lęk przed szkołą. Jedni nastolatkowie mówią, że nie będą chodzić do szkoły, bo są już dorośli. Prośba ani groźba nie skutkuje. Inna część młodzieży przeżywa niepokój, napięcie, ma wymioty na samą myśl o szkole. Może bierze się to z nadmiernych wymagań nauczycieli i rodziców a młody człowiek nie potrafi znieść tyle stresu? A może grupa rówieśnicza jest zbyt wymagająca i uruchamia lęk w młodym człowieku?
Nasilające się zachowania agresywne, częste wybuchy gniewu i złości, zachowania destrukcyjne, zachowania problemowe naruszające prawo np. wandalizm, przestępstwa, zachowania autoagresywne, jak samookaleczenia, nadużywanie środków psychoaktywnych, labilność emocjonalna, częste akty buntu, kłamstwa, oszukiwanie itp.) To wszystko w imię buntu, czy sprawy zaszły już za daleko?
Depresja. Zaburzenia nastroju. Odczuwanie braku akceptacji, nadmierny pesymizm, negatywizm, trudności z zasypaniem. Unikanie kontaktów z przyjaciółmi, rodziną, utrata zainteresowań, utrata apetytu lub nagły wzrost apetytu i objadanie się, nagłe pogorszenie ocen szkolnych, myśli samobójcze ?bo, po co żyć, skoro życie nie ma sensu?.
Anoreksja. Zaburzenia odżywania. Zmiany apetytu, odmowa jedzenia, chowanie jedzenia a później go wyrzucanie, ćwiczenia do upadłego. To wszystko w imię szczupłej sylwetki ? na pewno?
Bulimia. Niekontrolowane objadanie się a potem przeżywanie poczucia winy i częste wymioty, które dają ulgę. Znowu stres, niechciane emocje, najadanie się, które na chwilę uspokaja, znowu pojawia się poczucie winy. Z pomocą przychodzą tabletki przeczyszczające, ulga ? błędne koło. Nie można inaczej?

W Ośrodku Terapii Psychodynamicznej oferujemy indywidualną i grupową psychoterapię dla młodzieży. Obecnie prowadzimy zapisy do grupy terapeutyczno-rozwojowej dla nastolatków – więcej informacji tutaj.